Göktaş, Doğruhaber gazetesindeki köşesinde "Artık hep yerlerde sürünmelidir ABD askeri!" başlıklı bir yazı kaleme aldı.

Göktaş, köşe yazısında şu ifadelere yer verdi:

Artık hep yerlerde sürünmelidir ABD askeri!

"Belki dudak büker tebessüm edebilirsiniz ama Kongre Binasında yerlerde yatan Amerikan askerlerinin resimleri beni bambaşka hayal âlemine götürdü. Unutmayın, insan hayalleriyle yaşar, daha da ötesi; insan hayalleriyle vardır.

Dünyanın her yerine aynı anda yayılan bu fotoğraflar hiç gitmesin gözünüzün önünden. Rabbim bunun devamını getirecektir inşallah.

Aslında 15 Temmuz'da Türkiye’de darbeye kalkıştıkları için derdest edilen ve yarı çıplak çökertilmiş askerler de Amerika’ya vekâleten değil miydi, Amerika adına yerlerde sürünmüyorlar mıydı, Batı'yı temsilen yerlerde diz çökmemişler miydi?

Biz yine Amerika’daki o fotoğraflara dönelim. Büyüklerimizin ilginç bir sözü vardır; 'Bir insanın ipinin kıvrağı açılmaya görsün.'

Amerika’nın ipinin kıvrağı açılmıştır artık, çözülmesinin, sökülmesinin önü alınamayacaktır.

Bir daha tekrar edelim; 20 Ocak’a daha çoook günler var, şu üç dört gün kolay kolay geçmeyecektir. Hem görünen o ki, 20 Ocak geldiğinde Amerika için felâket sona erecek diye bir şey yok ki.

O halde buyurun birlikte hayal edelim, o fotoğrafın devamını birlikte canlandıralım.

Başta Afganistan, Irak ve Suriye olmak üzere işgal edilmiş İslam memleketlerinden bölük bölük, tabur tabur Amerikan askerlerinin belden yukarıları çıplak halde diz çökmüş veya yatmış bir şekilde beklediklerini düşünün.

Sonra defolup gitmek üzere havaalanlarına, limanlara doğru sevkiyatlarının yapıldığını gözünüzün önüne getirin.

Aynı şekilde Körfez ülkelerinden, Afrika’dan bütün bir İslam âleminden bu manzaraların art arda göründüğünü bir düşünün.

Sadece İslam Dünyası değil, üstlerinin bulunduğu, darbe yaptığı neresi varsa yeryüzünde bu sahnelerin yaşandığını tahayyül edin.

Ne diyorsunuz, benimki çocukça bir hayal mi?

Hem biz kolay kolay gerçekleşmeyecek bir şeyi, Amerika’nın tamamen ve bir anda yıkılmasını tahayyül etmiyoruz ki. Sadece binlerce kilometreden ciğerlerimize saplanmış durumdaki pis tırnaklarının koparılmasını, sökülüp atılmasını, sofralarımıza uzanmış kollarını, ceplerimizden bir türlü çıkmayan ellerinin koparılmasını temenni ediyoruz. Cenabet ayaklarının mübarek topraklarımızdan kırılıp gitmesini istiyoruz.

Eğer bu kadarcık da olmayacaksa yıkılsın gitsin bu dünya.

İnşaallah 'Moruklar Dönemi', bizzat Amerika’nın da 'Morukluk Dönemi' olacaktır."