Komünist Çin rejimi tarafından çocukların toplama kamplarına götürülmesi nedeniyle evlatlarından haber alamayan Türkiye’de bulunan Doğu Türkistanlı anneler, evlatlarına kavuşmak için 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde İstanbul’dan Ankara’ya yürüyüş başlattı.
Anneler, 9 gün boyunca yürüdükten sonra polis tarafından İzmit’ten araçla alınarak Ankara’ya getirildi. Anneler, mağduriyetlerinin giderilmesi için Ankara’da bir dizi görüşmeler yapmayı planlıyor.
Mağduriyetlerinin giderilmesi için Ankara’da bazı girişimlerde bulunacaklarını dile getiren anneler basına yaşadıkları mağduriyetleri anlattılar.
Anneler adına konuşan Reyhan Ahmet, Şubat 2016 yılından itibaren Türkiye’ye geldiklerini ve evlatlarından haber alamadıklarına dikkat çekti.
Ahmet, "Annelerimizle birlikte çocuklarımızdan haber almak için mücadele veriyoruz. Şu an Ankara’dayız. Urumçi, Turfan, Kaşgar gibi vatanımızın çeşitli yerlerinden geldik ve 5 senedir İstanbul’da ikamet ediyoruz. Annelerimizin çoğu, (Çin'de yasak olduğu) çocuklara hamile kaldıkları için onları sağ salim doğurmak niyetiyle Türkiye’ye geldi. Daha sonra bildiğiniz gibi yollar kapandı, gitmek hiçbir şekilde mümkün olmadı. Orada kalan çocuklar da gelemedi. Şu anda annelerimizin hepsi eşleri olmadan tek başlarına hem annelik hem babalık yaparak yanlarındaki çocukları büyütmeye çalışıyor. Aynı şekilde şu an Çin’de kalan çocukların başında babası ve annesi yok. Tek başlarına kalan masum çocuklar sevilmeye, korunmaya ve şefkat görmeye ihtiyacı varken yaşam mücadelesi vermekteler." dedi.
"Anneler 5 senedir hiçbir şekilde durmadan çocuklarından haber almak için çabalıyor"
Çocukları için endişe eden annelerin, evlerinde oturamadıklarını belirten Ahmet, konuşmasının devamında şunları söyledi:
Biz anneler 5 senedir hiçbir şekilde durmadan çocuklarımızdan haber almak için, en azından seslerini duymak için çabalıyoruz. Şimdiye kadar hiçbir şekilde sonuç alamadık ama asla umudumuzu kesmedik. Çünkü anneler her ne kadar zor durumda kalsalar bile çocukları için uğraşmaya devam ediyorlar. 8 Mart 2021 Dünya Kadınlar Günü’nde tüm anneler olarak toplu şekilde çocuklarını aramaya yola çıktılar. Bir sene oldu halen bir sonuç yok. Bütün anneler mutlu ve çocuklarıyla birlikte yaşarken annelerimiz ağırlarına taş başara çocuklarını aramak için 8 Mart 2021 Dünya Kadınlar Günü’nde İstanbul’dan Ankara’ya yürümeye karar verdik. Anneler çocuklarını çığlıklarını, çocuklarının zor durumda olduğunu sadece annelerinden değil bütün insanlıktan yardım beklediklerini bütün dünyaya anlatmak için yola çıktı. İzmit’e kadar 9 gün yol yürüdük. Bazı annelerimiz hastalandı, bazıları bayıldı, bazıları ayakları şişti kanadı ama hiçbir şekilde vazgeçmediler çünkü onlar anne.
"Çocuklarımız ölmüş ise ölüm haberlerini versinler yaşıyorlarsa seslerini duyursunlar"
Ahmet, "Her ne kadar zorluklarla karşılaşsak bile mücadelemize devam edeceğiz. Biz anneler olarak imkanlarımız elverdiğince bütün görevlerimizi yerine getirmeye çalışıyoruz. Ama bu annelerin yapabileceği bir şey değil, bir devletin yapabileceği bir şey değil. Artık bütün devlet başkanlarından bütün insanlıktan yardım bekliyoruz. Masum çocuklarımıza yardım etmek zorundayız. Onları tek başlarına küçücük halleriyle ölüme terk edemeyiz. Çocuklarımız ölmüş ise ölüm haberlerini versinler yaşıyorlarsa seslerini duyursunlar. Çocuklarımız nerededir bayramlarını nasıl geçiriyor. Boynu büyük sokaklarda mı kalıyor. Bu endişelerle annelerimiz tükendi. 5 senedir yaptığımız mücadele sonucu çaresizliğimizi iliklerimize kadar hissettik. Anneler çaresizliklerine rağmen makalelerine devam ediyor." ifadelerini kullandı.
Anneler olarak dünyadan yardım beklediklerini dile getiren Reyhan Ahmet, "Bütün basın, gelin bu çocukların sesini duyurun. Gerçek haberler burada değil mi? Bu çocukların sizin yardımlarınıza ihtiyacı var. O çocukların annelerinin sevgisine ihtiyaçları var. ‘Annem hangi yoldan hangi sokaktan gelir beni bulur bağrına basar’ diye beklemekte. Annelerimiz ‘çocuğumu nerede bulurum’ diye parçalanmakta. Annelerin burada tek başlarına doğurup büyüttükleri çocukları var. Buradaki çocuklar babasız kaldı. Urumçi ve Turfan’da kalan çocuklar hem babasız hem annesiz. Ailelerimiz parçalanmakta. Onlara yardım etmeliyiz. Annelerimiz İstanbul’dan gelmek için çocuklarını komşularına bıraktı. Hayat onlara borçlu. Çocuklar ne çocukluğunu yaşayabildi ne de anneler anneliğini yaşayabildi. Bizim hayatımız paramparça oldu. Tükendik, artık dayanacak gücümüz kalmadı. Bize yardım etmezseniz bütün dünya ölümümüzü göz göre göre izleyecek. Biz anne olarak haklı mücadelemize devam edeceğiz. Çocuklarımızın kurtarılması için herkesten destek bekliyoruz." diye konuştu.